❤ کوتاه‌ترین لحظه‌ی بودن زندگیست... ❤ _______________________________ ❤ سـر بـهـ هـوا نـیـستــــمـ امـــــا همیشـــــهـ چشــــمـ بهـ آسـمـانـــ دارمـ حـالــ عجیبـــی سـتـــ دیـدنـــ ِ هـمـانـــ آسـمـانـــ کـهـ ... شـــاید "تـــو" ... دقـایـقـیـ پـیـشـ بـهـ آنـــ نـگـاهـ کـــرده‌ایـــ... ❤ _______________________________ ❤ جـوری در آغـوشـتـــ مـــــے‌خـوابـمـــ کهـ خـدا پـیـدایـمـــ نـکـنـد! خـیـال کـنـد! اشـتـبـاهـیـــ بـهـ تـــو دوتـا روحـــ دادهـ اسـتـــ...! ❤ _______________________________ ❤ در آغوشَــم کــ‌ه مـــــے‌گـیــری آنـــقــــ‌‌در آرام مــــے‌شــــوم که فـَـرامــوش مـــے‌کــــنـم بـایـد نَفـَـــس بــکـشـــم... ❤ _______________________________ ❤ كـــاشـــ بـــودیـــ... خـوبـــ بـهـ چـشـمـهـایـتـــ نـگـاهـ مـیـکـردم...از نـزدیـکـــ! دسـتـانـتـــ را مــیـگـرفـتـمـــ! آنـقـدر نـزدیـکـمـــ بـودیـــ کـهـ گـرمایـــ نـفـســـ هـایـتـــ را حـــســـ مـیـکـردمـــ! خــوبـــ عـطـرتـــ را بـــو مـیـکـشـیـدمـــ! مـوقـعـ بـوسـیـدنـــ از تـهـ دلـــ مـیـبـوسـیـدمـتـــ... از تـهـ دلـــ مـیـبـوسـیـدمـتـــ... از تـهـ دلـــ لـمـسـتـــ مـیـکـردمـــ! از تـهـ دلـــ نـگـاهـتـــ مـیـکـردمـــ... از تـهـ دلـــ صـدایـتـــ مـیـکـردمـــ! از تـمـامـــ لـحـظاتـــ بـا هـمـ بـودنـــ نـهـایـتـــ اسـتـفـادهـ را مـیـکـردمـــ! كـــاشـــ بـــودیـــ... ❤ _______________________________ ❤ دلـمـــ پـرواز مـیـخـواهـد دلـمـــ بـا تـــو پـریـدنـــ در هـوایـــ بـاز مـیـخـواهـد دلـمـــ آواز مـیـخـواهـد دلـمـــ از تـــو سـرودنـــ بـا صـدایـــ سـاز مـیـخـواهـد دلـمـــ بـیـــ رنـگـــ و بـیـــ روح اسـتـــ دلـمـــ نـقـاشـیـــ یـکـــ قـلـبـــ پـر احـسـاســـ مـیـخـواهـد ❤ _______________________________ ❤ خـداحـافـظـیـــ کـردهـ امـــ مـــنـــ بـا تـمـامـــ روزهـایـــ بـیـــ خـاطرهـ امـــ دور مـیـریـزمـشـانـــ یـکـیـــ یـکـیـــ ... و امــروز سـلامـــ مـیـکـنـمـــ بـهـ تـمـامـــ روزهـایـــ خـوبـیـــ کـهـ پـیـشـــ رو دارمـــ مـــنـــ ایـمـانـــ دارمـــ بـهـ پــرواز دوبــارهـ آنـــ هـمـــ در هـوایـــ تــــو ... ❤ _______________________________ ❤ تـــو مـرا بـهـ آغـوشـــ مـیـکـشـیـــ ... بـوسـهـ ایـــ از لـبـهـایـتـــ مـیـدزدمـــ ... و تـــو آرامـــ زمـزمـهـ مـیـکـنـیـــ : " دوســتـتـــ دارمـــ " و مـــن مـیـفـهـمـمـــ کـهـ ، ایــنــجــا خـود ِ رویـاسـتـــ ... ❤ _______________________________ ❤ لـبـهـایـتـــ را مـیـخـواهـمـــ نــهـ از بـرایـــ بـوســـهـ کـهـ بـرایـــ درمـانـــ درد انـتـظارمـــ آنـــ زمـانـــ کـهـ امـواجـــ صـدایـتـــ را تـبـدیـلـــ مـیـکـنـد بـــهـ : دوســـتـتــــ دارمـــــ ... ❤ _______________________________ ❤ گـاهـیـــ نـیـاز داریـــ بـهـ یـهـ آغـوشـــ بـیـــ مـنـتـــ ، كـهـ تـــو رو فـقـطـ و فـقـطـ واسـهـ خـودتـــ بـخـواد ... كـهـ وقـتـیـــ تـو اوجـــ تـنـهـایـیـــ هـسـتـیـــ ، بـا چـشـمـاشـــ بـهـتـــ بـگـهـ : هــســتـمـــ تـا تــهـ تــهـشـــ ...!!! ❤ _______________________________ ❤ زمســــتان آمد تا بـــاز بیـــادم بیـــاورد هـــیچ فصـــلـی ســــردتر از فصــــل ِ نبود ِ دستهای ِ تو نیستــــ.... ❤ _______________________________ ❤ نـیـمـه‌ی گـُمشــده ام نـیـسـتـیـــ کـهـ بـا نـیـمـه‌ی دیـگــر بــهـ جُـسـتـجـویـتـــ بـرخـیـزمـــ تـــو... تـمـامـــ گُـمشـده‌ی منــی! ...تـمـــامـــ گـُمـشــده‌ی مَـــن...! ❤ _______________________________ ❤ فـاصـلـه‌ی بـیـنـــ بـهـشـتـــ و جـهـنـمـــ ِ زنـدگـیـــ مـنـــ ... تـنـهـا ... بـه انـدازه‌ی فـاصـلـه‌ی ... بـیـنـــ بـازوانـــ تـوسـتـــ !! در آغـوشـــ تـــو بـودنـــ یـا نـبـودنـــ ❤ _______________________________ ❤ "هـسـتـــ " را اگـر قـدر نـدانـیـــ مـیـشـود "بـــــود" و چـه تـلـخـــ اسـتـــ هـسـتـیـــ کـه بـــــود شـود و دارمـیـــ کـه داشــتـمـــ ❤ _______________________________ ❤ دلـمـــ مـیـخـواهـد کـسـیـــ «بـاشــد» «خــوبـــ» بـاشـد... «مـهـربـانـــ »‌ بـاشـد... « بـســـ» بـاشـد... هـمـه‌یـــ ایـنـــ بـودنـــ هـایـشـــ فـقـطـ بـرایـــ مـنـــ بـاشـد.. بـرایـــ مـــنـــ... ❤ _______________________________ ❤ سـرمـایـی کـه بـوده امـــ هـمـیـشـه ... ولـــی بـیـن خـودمـان بـمـانـد ... سـرمـایـی تـر مـیـشـومـــ ... وقـتـی پـای آغــوش ِ تـــو در مـیـان بـاشـد ...! ❤ _______________________________ ❤ در مـن زمـسـتـانـی سـتـــ طـولانـی، بـــــــهار بـاش بـبـیـن چـگـونـه بـرایـتـــ مـیـمـیـرم ...! ❤ _______________________________ ❤ اَگـــــر بــِشکَــند اینــ بُغــضِــ گِـــره خـــورده دَر قَلبَــــمــ ! ... نَــ عَرشــ و نَــ فَرشــ ... هیچــ یِکــ را نــــِمے خواهَـــــــــــمــ تَنــــــــــــهآ گرمے ِ نِــــــگاهَتــــ را مے خواهــَـــــــــــمــ کــ ِ بپـــــوشآ نَد سَـــردے ِ دِلَــمـــ را ... ❤ _______________________________ ❤ وقـتـیـــ کـسـیـــ کـهـ بـایـد تـــو را بـفـهـمـد درکـتـــ نـمـیـکـنـد دوسـتـــ نـداریـــ خـودتـــ را بـهـ هـیـچـکـســـ ِ دیـگـر بـفـهـمـانـیـــ ... ❤ _______________________________ ❤ آهـایـــ ایـوبـــ ! کـجـایـیـــ ....؟! بـیـا تـا بـرایـتـــ از صـبـر بـگـویـمـــ ...! ❤ _______________________________ ❤ هـمـیـنـــ کـهـ هـسـتـیـــ هـمـیـنـــ کـهـ لابــلایـــ کـلـمـاتـمـــ نَـفَـــســـ مـیـکـشـیـــ , راه مـیـرویـــ در آغـوشـمـــ مـیـگـیـریـــ ... هـمـیـنـــ کـهـ پـنـاهـ ِ واژه هـایـمـــ شـده ایـــ هـمـیـنـــ کـهـ سـایـهـ اتـــ هـسـتـــ هـمـیـنـــ کـهـ کـلـمـاتـمـــ از بـیـــ "تــــو"یـیـــ یـتـیـمـــ نـشـده انـد کـافـی‌سـتـــ بـرایـــ یـکـــ عـمـر آرامـشـــ ... ❤ _______________________________ ❤ مـسـاحـتـــ خـلـوتـمـــ را پُـر کـنـــ فـرقـیـــ نـمـیـکـنـد عــمـودیـــ یـا افــقـیـــ هـمـیـنـکـهـ ضـلـعـیـــ از چـهـاردیـواریـــ امـــ بـاشـیـــ کـافـیـسـتـــ ... ❤ _______________________________ ❤ از عـجـایـب عـشـق ... هـمـیـن بـس! تـنـهـا آغـوش هـمـانـی آرامـت مـی کـنـد ... کـه دلـت را بـه درد آورده و آتـش زده!!! ❤ _______________________________ ❤ نـمـیـدانـمـــ ...! چـرا تـا مـیـگـویـمـــ حـالـمـــ خـوبـــ اسـتـــ ... چـشـمـانـمـــ خـیــســـ مـیـشـود ...!؟ ❤ _______________________________ ❤ هـمـهـ یـــ یـهـویـیـــ هـا خـوبـنـــ !! یـهـویـیـــ بـغـل کـردنـــ یـهـویـیـــ بـوسـیـدنـــ یـهـویـیـــ دیـدنـــ یـهـویـیـــ سـوپـرایـز شـدنـــ یـهـویـیـــ بـیـرونـــ رفـتـنـــ یـهـویـیـــ دوسـتـــ شـدنـــ یـهـویـیـــ عـاشـقـــ شـدنـــ . . امـــا ... امـــانـــ از یـهـویـیـــ رفـتـنـــ هـا ... ❤ _______________________________ ❤ عـطــر تـنـتـ چـه خـآصـیتـی دارد حتـی حـمـآم هـم بـوے دلـپذیـرش رآ نمـیبـرد! وقـتـی نـیسـتی بـآ ایـن رآیـحه بـه اوج رویـآهآیـمآن مـی روم! می دانـی؟! عطر تـنـتـ رآ با بهتـریـن عـطرهآی دنیـآ عوض نمی کنم... ❤ _______________________________ ❤ کـره‌ی زمـیـنـــ بـهـ ایـنـــ بـزرگـیـــ ؛ امــا نـمـیـدانـمـــ چـرا جـز آغـوشـتـــ ؛ بـهـ هـیـچـــ جـایـــ دیـگـریـــ تـعـلـقـــ نـدارمـــ ... ❤ _______________________________ ❤ مَن ایـ ـنجـ ـآ دُنیایَم را نقّاشی می کنم خانـ ـه ای می سآزَم از وجـ ـودَت درختـ ـی می کشم به رنگ ِ حیات زیر ِ سقف ِ خانه ی ِ نقّاشیَم دَرآغوش کشیدن ِ تو آزاد است ... وقتی ِ دَر اسارت ِ فاصـ ـِله هآم ... ❤ _______________________________ ❤ دیدگانتـــ رآ نبنـ ــد ...! نگاهتـــ رآ نـ ــدزد ...! تـ ـو کهـ میدآنـ ــی آیهـ آیه ے زندگیمــ، از گوشـ ـه چشمهآیتــ تلآوتــ می شـ ــود ❤ _______________________________ ❤ پيچــک نگــاهــم دزدانــه تــا پشــت پنجــره ي اتــاق تــو بــالا آمــده! بــه کجــا خيــره شــده‌اي؟! بــاران کــه بگيــرد تمــام پنجــره پــر از پيچــک خــواهــد بــود ... ❤ _______________________________ ❤ عـادتـــ بـهـ بـودنـتـــ شـبـیـهـ هـیـچـــ چـیـزیـــ نـیـسـتـــ جـز انـتـظار آمـدنـتـــ کـهـ شـبـیـهـ عـادتـــ شـد ❤ _______________________________ ❤ مـیـدانـی ... عجیبـــــ ∙درد∙ دارد ... مرهــم باشـی و ∙دور∙ باشـی ... درست مثل نوشدارو پس از مرگ سهراب ... ❤ _______________________________ ❤ نـفـســـ بـکـشـــ زنـــ ...! هـوایـــ دلـــ زمـسـتـانـیـــ امـــ عــجــیـبـــ ! گـرمـــ مـیـشـود بـهـ لـمـســـ بـودنـتـــ ...! ❤ _______________________________ ❤ از تــو کــه دور مي شــوم، کــوچــه کــه هيــچ، گــاهــي اتــوبــان هــم بــن بســت اســت ...! ❤ _______________________________ ❤ تــو خود بگـو ... سرزمیــن نگآهـتـــ را روی کدامینـــ گـُسـَـل بنا کرده‌ای ..؟!.. کـه اینـــ گونـه هَر شـَب و هر روز تمامـــ دل مـن را میلرزانـد ...! ❤ _______________________________ ❤ دلــتــنــگـی عـیـن آتـش زیـر خـاکـسـتـر اسـتـــ گـاهـی فـکـر مـیـکـنـي تـمـام شـده امــا یـکـــ دفـعـه هــمــه‌اتـــ را آتـش مـیـزنـد ...! ❤ _______________________________ ❤ نـمـیـدانـی ... چـطـور گـیـج مـیـشـومـــ وقـتـی هـرچـه مـیـگـردمـــ مـعـنـی نـگـاهـتـــ در هـیـچ فـرهـنـگـــ لـغـتـی پـیـدا نـمـیـشـود ...! ❤ _______________________________ ❤ به هیـــــچ روزی پـس‌اتـــ نـمـیـدهـمـــ ! به هیـــــچ سـاعـتـی به هیـــــچ دقـیـقـه‌ای به هیــــچ، هیچــــــــــی! سـخـتـــ چـسـبـیـده‌امـــ تـمـامـتـــ را ...! ❤ _______________________________ ❤ تنـــــــــــــهایی یعنـي: ذهنم پــــــــُــرازتو خالی ازدیگران است! امــــــــــا ... کـــــــِنارم خالی ازتو، پــــُــــــراز دیگران است! ❤ _______________________________ ❤ از تـمـامــِـِ دار ِ دنیــا تَـنـهـــــا یـکـــ چـیـز دارمـــ : دوسـتـتــــــــ ...! ❤ _______________________________ ❤ دسـتـهـایـتـــ را زیـر تـنـهـایـیـمـــ سـتـون کـن کـه مـن‌ از آوارگـی بـي‌تـــو بـودن مـی‌تـرسـمـــ ❤ _______________________________ ❤ تــو فـقـط عَـزمــِ آمـدن کـن ... مَـن تــمـامِ جـاده‌هـا رآ قـالـیـچـه قــرمـز مـی‌اَنـدازمــ ...! ❤ _______________________________ ❤ حَـتـم دارم کـارگـران در تمــــام ِ جاده هــا مـشـغـول ِ کـارنــد ...! هـمـه راه‌هـایـی کـه تــو را بـه مـن مـی‌رسـاننــد در دسـتـــِ تـعـمـیـــرنـد ...! اگـر نـه، تــو حتمـا مـی‌آمـدي ...!!! ❤ _______________________________ ❤ بـه مـن قــول بـده در تـمامی سـال هـایی کـه بـاقی مـانده تـا ابـــــــــــــد مـواظـب خـودت بـاشـی دیـگـر نـیستم کـه یـاد آوریـت کـنم... ❤ _______________________________ ❤ روزهـایـی کـه مـیـگـفـتـی بـا مـــن بـمـان تـنـهـای تــنـهـا نـمـیـدانـسـتـم روزی خـواهـی گـفـت: بـی مـــن بـمـان تـنـهـای تـنـهـا...! ❤ _______________________________ ❤ مـــن فـرامـوش نــكـرده ام... مـــن از نـهـايـت درد بـه بـي حـسـي رسـيـده ام... ❤ _______________________________ ❤ وحــشــتــنــاکـــ اسـت وقـتـی پـیـش مـن نـشـسـتـه ای امـــا نــدارمـت...! ❤ _______________________________ ❤ لامَصَصــب احســــآس است... مــزرعــه كـه نیســت هــِــی شُــخمَـــش مـیزنــی...! ❤ _______________________________ ❤ هـيـچ کـس ديـگـــــر برایم او نـمـي‌شـود... حـتـي خـــودش ...! ❤ _______________________________ ❤ يـادم مـي‌افـتـد كـه دلــتــنــگــي بـهـانـه خـوبـي بـراي تــكــرار يـك اشــتــبــاه نـيـسـت...! ❤ _______________________________ ❤ آخرین بـاری کـه از تـه دل بـرای رفـتـنـت گـــــریـه کــردم گـفـتـی: تـمـامـش کـن . . . از آن روز بـه احـتـرامـت ... چـنـان از تـه دل مـی خـنـدم کـه گــاهــی فــرامــوشـــم مـــیـشــود رفـــــتـــــه ای ... ❤ _______________________________ ❤ عـــادت مـیـکـنـم بـه داشـتـن چـیـزی و سـپـس نـــداشـتـنـش... بـه بـــودن کـسـی و سـپـس بـه نـــبـودنـش... تـنـهـا عـــادت مـیـکـنـم امـــا... فـرامـوش نـــه ! ❤ _______________________________ ❤ دیـگـه حـتـی بـه سـایـه ام هـم اعـتـمـاد نـــدارم چـون اونـم جـاهـای تـاریـک تـنـهـام مـیـذاره... ❤ _______________________________ ❤ زیر آوار آخـریـن حـرفـت جـا مـانـده ام لعنـــــتی ...! نمی دانی " خداحافظت " چند ریـــــشتر بود...!!! ❤ _______________________________ ❤ تـقـصـیـر تو نــیـسـت لــعــنــتــی؛ تو آدم بـودی... مـــــن خـدایـت کـردم...!!! ❤ _______________________________ ❤ دلــــــــــــــم از نــبـودنـت پـــــــــــــر اسـت؛ پُر پُر پُر ❤ درحضورخارها هم می شوديك ياس بود¤ درهياهوى مترسك ها پرازاحساس بود¤ می شودحتى براى ديدن پروانه ها¤ شيشه هاى مات يك متروكه راالماس بود¤ دست دردست پرنده،بال دربال نسيم¤ شاخه هاى هرزاين بيشه هارا داس بود¤ كاش می شدحرفى از[كاش ميشد]هم نبود¤ هرچه بوداحساس بودوعشق بودوياس بود دستمال کاغذی به اشک گفت: قطره قطره ات طلاست... یک کم از طلای خود حراج میکنی؟ عاشقم... با من ازدواج میکنی...؟! اشک گفت:... ازدواج اشک و دستمال کاغذی؟! تو چقدر ساده ای .... "خوش خیال کاغذی"! توی ازدواج ما.... تو مچاله میشوی! چرک میشوی وتکه ای زباله میشوی...! پس برو و بی خیال باش... عاشقی کجاست!... تو فقط دستمال باش! * دستمال کاغذی .... دلش شکست! گوشه ای کنار جعبه اش نشست... -" گریه کردو گریه کردو گریه کرد!-" در تن سفید ونازکش دوید... خون درد! * آخرش دستمال کاغذی مچاله شد مثل تکه ای زباله شد...! او ولی شبیه دیگران نشد چرک وزشت مثل این وآن نشد... رفت اگر چه توی سطل آشغال ! پاک بود و عاشق وزلال! او .... با تمام دستمال های کاغذی .... فرق داشت... چون که درمیان قلب خود... " دانه های اشک داشت"! داوندا جای سوره ای به نام عشق در قرآن تو خالیست که اینگونه آغاز شود: و قسم به روزی که دلت را میشکنند و جز خدایت مرهمی نخواهی یافت نمیدانم چرا اینروزها در جواب هر که از حالم میپرسد تا میگویم خوبم چشمانم خیس میشود.... خدایا راز دل با تو چه گویم که خود راز دلی دانه و لانه و بال و پرواز دلی اه که می روم مدام بر می گردم پشت سرم را نگاه می کنم دیوانه نیستم خنجر از پشت خورده ام کاش زمان در دستانم بود تا زمان با تو بودن را انقد طولانی میکروم که زمانی برای بی تو بودن باقی نماند خدایا! خورشید را به من قرض میدهی ؟ از تو که پنهان نیست سرزمین خیالم سالهاست یخ بسته است... خدایا خدایا خسته ام... چه می شود فردا صبح بیدارم نکنی...؟ خدايادستم به اسمانت نميرسداماتوكه دستت به زمين ميرسد بلندم كن.... آن گاه که دوست داری همواره کسی به یادت باشد به یاد من باش که من همیشه به یاد تو هستم خدایت چه سخت است، تشییع عشق بر روی شانه های فراموشی... و دل سپردن به قبرستان جدایی... وقتی می دانی پنج شنبه ای نیست، تا رهگذری، بر بی کسی ات فاتحه ای بخواند... بعضی وقتا هست که دوس داری کنارت باشه… محکم بغلت کنه… بذاره اشک بریزی راحت شی…. بعد آروم تو گوشت بگه: ” دیوونه من که باهاتم “ صدایت آرامم می کند.. آنقدر که فراموش می کنم"نفــــــــس"کشیدن را... باورت می شود این همه عاشقم کرده باشی؟؟؟ خدایا" یک مرگ بدهکارم........اما................ هزار ارزو طلبکار!!!!!!!!!!!!!!!!!!! خسته ام وجدانن..........!!!!!!!!!!!!!!!! یاطلبت را بده...................یا طلبت رابگیر...............!!!!!!!!!!!!!!!!!! می‌گویند یک روزی هست .. که چرتکـه دست می‌گیرند و حساب و کتاب می‌کنند ... و آن روز تـــو باید تــــاوان آن ‌چه ‌با من کردی را بدهی! فقط نمی‌دانم .... تاوان دادن آن موقع تـــو ، به چه درد من می‌خورد!؟! وقتي نميتواني فرياد بزني ناله نكن خاموش باش قرن ها ناليدن به كجا انجاميد؟؟؟؟؟؟ تومحكومي به زندگي كردن تاشاهد مرگ آرزو هاي خود باشي خدا... می خواهم در گوشت چیزی بگویم این یک اعتراف است...! من بی او تا صبح هم دوام نمی آورم! بعد از مــــردنم ســــرم را جـــدا کنید بگــذاریــــد روی شــانه ام شــانه ای که ســـر مـی خواست ســری که شـــانه مـی خواســـت هـــر دو را برســـانید به آرزوشـــان نَسـلِ بـوسـﮧ هـآے خیـابـآنے هَستیـم.نَسـلِ خـوآبیـدَלּ بـآ اِس اِم اِس. نَسلِ دردودِل بآ غَریبِـﮧ هـآے مَجـآزے نَسلِ جُمـلِـﮧ هـآےکـورُوش وَ دُکـتُر شَریعَـتے. نَسـلِ کـآدوهـایِ یَوآشکـے نَسـلِ تَـرس اَز چِـرآغ هـآے گَـردלּآ مـاشیـלּ پُلـیس. نَسـلِ سـوختِـﮧ. نسـلِ مــלּ! نسـلِ تُــــــو! یـآدماלּ بـاشـد هنگـآمے کـﮧ دوبـآره بـﮧ جَهَنَــم رَفتیـم بیـלּ عـذآب هـایـمآלּ مُدآم بگـوییم: یـــــــــــــــآدَش بخـیر؛ دُنـیاے مآ هَم همینطُـور بـود،مِثـلِ جَهَنَـم. . .! در این جدار تنهایی می بینمت.مي بويمت.تو را احساس ميكنم آرام وسبك مي آيي به خلوتگاه من من پر از خواهشم.پر از تپش و تو از نگاهم ميخواني نياز دل كوچكم را ما مي رقصيم بر فراز تمام ابرهايي كه گسيخته و پر از تب خورشيدند ما مي آراميمم بر بادهايي كه پيامي براي تنهايي ماه اند و شناوريم بر امواجي كه خيس اين لذت خموشند آري... اين روياي شيرين هر شب من است ...دوباره سیب بچین حوا من خسته ام! بگذار از اینجا هم بیرونمان کنند شیطان اندازه یک حبّه قند است گاهی می افتد توی فنجانِ دلِ ما حل می شود آرام آرام بی آنکه اصلا ً ما بفهمیم و روحمان سر می کشد آن را آن چای شیرین را شیطان زهرآگین ِدیرین را آن وقت او خون می شود در خانه تن می چرخد و می گردد و می ماند آنجا او می شود من... زمین جای خطرناکی است و کسی که باید بیاید همیشه دیر می آید...! ما به هم نمی رسیم امّا بهترین غریبه ات می مانم که تو را همیشه دوست خواهد داشت . . خستــه ام . .. روحــم مـي خواهد برود يك گوشه بنشيند پشتش را بكند به دنيــا پاهايش را بغـل كند و بلند بلند بگويد : من ديگر بــازي نمي كنم شمـآ جــر می زنیــد ... ديگه از همه خسته شدم